兔妈妈(แม่กระต่าย)

  เรื่อง : An Old Book ไม่อาจลืมรัก “แต่พี่ครับ อื้อ ! ” ใบหน้าสวยถอยออกแต่อามันต์ไม่ยอมปล่อยให้เจ้าตัวปฏิเสธหรือต่อต้าน ทั้งยังรั้งเอวบางดึงร่างกลับมาให้แนบชิด และจัดเรียวขาสอดผ่านเอวสอบ ส่วนมือลูบไล้ใต้ผืนน้ำอย่างเล้าโลม ริมผีปากกระจับบางรุกจูบ มือหนึ่งข้างสอดรั้งท้ายทอยกระชับให้แนบแน่น ขบเม้นเล็กๆที่ภายนอกแล้วเข้าตักตวงภายในอย่างใจร้อน นับวันอชิรัญยิ่งน่าหลงใหล นั่นทำให้ความหวงแหนที่พยายามข่มหลุดออกมาบ่อยๆครั้ง ทั้งเรือนกายที่อวบอิ่มขึ้น ทั้งผิวที่ขาวเนียนละเอียด โดยเฉพาะส่วนสะโพกอวบที่ขยายขึ้นกว่าเดิมจนเรียกว่าเต็มไม้เต็มมือ เรียวลิ้นหนาเกี่ยวพันลิ้นเล็กสลับดูดดึงหยอกเย้า แม้ตอนแรกอชิรัญจะต่อต้านบ้าง แต่เพียงไม่นานก็โอนอ่อนผ่อนตามแต่โดยดี และยิ่งเห็นว่าคนในอ้อมแขนคล้อยตามง่ายๆ มุมปากบางก็กระตุกยิ้มออกมาอย่างพอใจ ด้านบนไม่ยอมผละ ด้านล่างไม่ละเลย มือหนาคว้ากุมแก่นกายเล็กขยับชัดรูดเบาๆจนเรือนกายบางบิดเร้าตามการควบคุม อชิรัญในตอนนี้แทบอยู่ไม่เป็นสุขเมื่อร่างกายร้อนรุ่มทั้งที่นั่งอยู่ในอ่างน้ำ ซ้ำไฟในกายยังเริ่มปลุกความเสียวซ่านให้ตื่นขึ้น สองแขนเรียวขยับคว้ากอดคอหนาอย่างห...