ฉากคัท ตอนที่19 (An Old Book)

 

เรื่อง : An Old Book ไม่อาจลืมรัก


“แต่พี่ครับ อื้อ!” ใบหน้าสวยถอยออกแต่อามันต์ไม่ยอมปล่อยให้เจ้าตัวปฏิเสธหรือต่อต้าน ทั้งยังรั้งเอวบางดึงร่างกลับมาให้แนบชิด และจัดเรียวขาสอดผ่านเอวสอบ ส่วนมือลูบไล้ใต้ผืนน้ำอย่างเล้าโลม

ริมผีปากกระจับบางรุกจูบ มือหนึ่งข้างสอดรั้งท้ายทอยกระชับให้แนบแน่น ขบเม้นเล็กๆที่ภายนอกแล้วเข้าตักตวงภายในอย่างใจร้อน

นับวันอชิรัญยิ่งน่าหลงใหล นั่นทำให้ความหวงแหนที่พยายามข่มหลุดออกมาบ่อยๆครั้ง ทั้งเรือนกายที่อวบอิ่มขึ้น ทั้งผิวที่ขาวเนียนละเอียด โดยเฉพาะส่วนสะโพกอวบที่ขยายขึ้นกว่าเดิมจนเรียกว่าเต็มไม้เต็มมือ

เรียวลิ้นหนาเกี่ยวพันลิ้นเล็กสลับดูดดึงหยอกเย้า แม้ตอนแรกอชิรัญจะต่อต้านบ้าง แต่เพียงไม่นานก็โอนอ่อนผ่อนตามแต่โดยดี และยิ่งเห็นว่าคนในอ้อมแขนคล้อยตามง่ายๆ มุมปากบางก็กระตุกยิ้มออกมาอย่างพอใจ

ด้านบนไม่ยอมผละ ด้านล่างไม่ละเลย มือหนาคว้ากุมแก่นกายเล็กขยับชัดรูดเบาๆจนเรือนกายบางบิดเร้าตามการควบคุม

อชิรัญในตอนนี้แทบอยู่ไม่เป็นสุขเมื่อร่างกายร้อนรุ่มทั้งที่นั่งอยู่ในอ่างน้ำ ซ้ำไฟในกายยังเริ่มปลุกความเสียวซ่านให้ตื่นขึ้น สองแขนเรียวขยับคว้ากอดคอหนาอย่างหาที่พึ่ง และเผลอบดกายเบียดร่างสูงอย่างไม่รู้ตัว

จุ๊บ ...ริมฝีปากของสองคนผละออก อชิรัญกอบโกยอาการเข้าร่างจนอกบางกระพือสูง ส่วนอามันต์ย้ายริมฝีปากไปจูบซับตามกรอบหน้า ก่อนเลื่อนลงมาที่ลำคอขาว “โอ๊ะ” ตวัดลิ้นชิมเนื้อทำกายบางสะดุ้งโหยง ก่อนจะอ้าปากงับเนื้ออ่อนพลางดูดดุนจนเกิดเป็นรอยช้ำ

“พี่- พี่ครับ” เสียงหวานหลุดครวญครางออกมาเป็นระยะ อามันต์จึงเร่งจังหวะมือให้เร็วขึ้น “...อื้อ~” จนกระทั่งเจ้าตัวปลดปล่อยออกมา

พรึบ! ลมหายใจยังไม่คงที่ อชิรัญก็ถูกจับขึ้นนั่งทับตัก  มือหนาสอดลอดใต้หว่างขา แล้วกดปลายนิ้วเข้าช่องทางด้านหลัง ขยับนำสร้างความคุ้นชิน ส่วนด้านในก็กระตุกตอดรัดล่อลวงอยากให้เข้าไปทักทาย

“อ๊ะ อื้อ” ใบหน้าสวยซบลงไหล่กว้าง ครางเสียงหวานปลุกความอึกเหิมในกายแกร่งให้ลุกโซน

อามันต์ย้ายจากลำคอขาวลงมาที่แผ่นอกบาง ไล่พรมจูบสร้างรอยประปรายทั่วตารางผิวมาบรรจบที่ยอดอกสีชมพูอ่อนที่ชูเด่นล่อตาล่อใจ และเพียงตวัดลิ้นผ่านปลายแผ่วเบาก็ทำกายบางสั่นสะท้านได้ในทันที

เพราะคนตัวสูงติดเล่นมากกว่าจริงจัง อชิรัญจึงกระชับกอดคอแอ่นอกเข้าใส่แทน อามันต์ที่เห็นอย่างนั้นมีหรือจะกล้าต่อต้านอยากผละออก กลับยินยอมอ้าปากครอบครองดูดดึงราวกับทารกผู้หิวกระหาย หนึ่งข้างถูกดึงรั้งจนแทบเหลวคาปาก ส่วนอีกข้างไม่ปล่อยให้น้อยเนื้อต่ำใจเอื้อมมือขึ้นบีบเค้น

“พี่คิดไปเองหรือเปล่าว่ารัญเริ่มเต็มไม้เต็มมือขึ้น”

“รัญ อะ- อ้วนเหรอครับ”

“ไม่ใช่ แต่อวบอิ่มกำลังดี”

“แล้วพี่ อื้อ ชอบไหมครับ”

“ชอบสิ” สิ้นคำก้มลงไปดูดดึงยอดอกต่อ พอใจจากอีกข้างก็ย้ายไปอีกข้าง วนซ้ำเช่นนั้นอย่างไม่รู้อิ่ม

“ฮื้ม!” อามันต์ครางต่ำออกมาเมื่อร่องก้นอวบที่แสนนิ่มเสียดสีเข้ากับแก่นกายของเขาอย่างตั้งใจ? จึงผละริมฝีปากออก ประคองสะโพกลมพลางบีบเค้นอย่างมันส์มือ

ผืนน้ำเริ่มกระพือคลื่นเบา อชิรัญยังควบขี่ความว่างเปล่าอย่างเพลิดเพลิน ส่วนใบหน้าสวยก็เชิดขึ้นอย่างเป็นสุข เปลือกตาสีมุกหลับพริมราวกับฝันหวาน

“ดีมากหรือเปล่าที่ทำแบบนี้ ...รัญกำลังทรมานพี่อยู่รู้ไหม” ปลายนิ้วเกี่ยวปลอยผมสั้นที่เริ่มยาวขึ้นทัดหู ถึงคำพูดจะมีรูปประโยคอย่างตำหนิ แต่มุมปากกลับยกยิ้มอย่างไม่ถือสา

“รัญ... อื้อ” ความรัญจวนหายไปเมื่ออีกฝ่ายยึดเอวบางไว้ แล้วจ่อแก่นกายร้อนเข้าช่องทางด้านหลัง ก่อนออกแรงกดบังคับให้กลืนกิน

“ขยับ” สิ้นคำสั่ง อชิรัญโย้กายขึ้นสูงจนเกือบหลุดแล้วกดลงช้าๆ เมื่อจังหวะแรกเริ่มคุ้นชิน ความเร็วที่สม่ำเสมอตามการควบคุมก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เสียงหวานหลุดออกมาเป็นระยะ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอวดลำคอระหง เช่นเดียวกับอามันต์ที่ครางต่ำออกมาอย่างพึงพอใจ

ร่างสูงเอนกายอิงหลังลงกับอ่างแช่ มองคนตัวเล็กควบกายอย่างชำนาญจนผืนน้ำไหวกระเซ็น

ความรู้สึกจุกแม้มีอยู่มาก แต่ความเสียวซ่านกลับกลบไว้ทุกจังหวะ ยิ่งเข้าใกล้ปลายทางความสุขสมยิ่งควบกายเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ปะทุออกมา ...พรึบ! แต่จู่ๆคนที่นั่งเป็นเบาะมานานก็ลุกขึ้นอย่างกะทันหัน ดันร่างอชิรัญลงไปเอนหลังอิงขอบแทน ก่อนตัวเองจะเร่งตะบันเอวสอบเข้าใส่

“อื้อ อ๊ะ พี่... พี่ครับ- เบา เบาหน่อย”

น้ำในอ่างกระเซ็นรุนแรงตามแรงกระแทกกระทั้นที่อีกฝ่ายส่งมา ส่วนความรู้สึกจุกก็แล่นลิ่วไปทั่วร่างจนร้องออกมาไม่เป็นภาษา มือบางพยายามดันหน้าท้องแกร่งไว้หวังลดแรงกระแทก แต่ก็ช่างไร้ค่า “ฮึก... อื้อ~” สุดท้ายเมื่ออดกลั้นไม่ไหว อชิรัญก็ปลดปล่อยนำหน้าคนตัวสูงไปอีกครั้ง

“อ่าส์~” เช่นเดียวกับอามันต์ที่สวนกายเข้าใส่ไม่กี่จังหวะก็ถึงปลายทาง กายแกร่งกระตุกเกร็งไม่กี่ครั้งก็ออกมาหมดทุกหยาดหยด ความอุ่นร้อนสาดเข้าใส่ภายในอย่างไม่คิดเก็บกักไว้

ท่อนแขนแข็งแรงช้อนอุ้มร่างบางขึ้นในอ้อมแขน พาออกจากอ่างเดินตรงไปยังมุมฝักบัว ซ่า... ธารน้ำเย็นรดกายทำให้ใบหน้าสวยผ่อนคลายขึ้น แต่พักร่างได้ไม่นานก็ถูกคนตัวสูงจับหันหน้าเข้าผนัง ก่อนแก่นกายนั้นจะแทรกกลับคืนรังอีกครั้ง

รอบนี้สวนเข้าใส่จนมิดด้ามในคราวเดียว ทำคนตัวเล็กมีสีหน้าเหยเกด้วยรู้สึกจุก มือหนากดแผ่นหลังบางจัดสะโพกกลมให้โก่งโค้ง แล้วเริ่มต้นขยับกายเข้าออก

จังหวะแรกก็รุนแรงแทบขาดใจ กายบางสะท้านไหวตามแรงกระทบ ส่วนด้านในกระตุกรัดเชื้อเชิญจนสันกรามแกร่งบดขบกันแน่น

ส่วนคนรองรับก็ได้แต่แข็งใจฝืนอดกลั้นเอาไว้ จิกทึ่งผนังกระจกจนนิ้วเล็กขึ้นข้อขาว ใบหน้าสวยหวานแนบไปความเย็นชื้น และสติที่พยายามประคับประคองตอนนี้เข้าใกล้คำว่าวิปลาสเต็มที!

“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ/ฮื้ม”

เสียงหวานและเสียงทุ้มต่ำครางขับประสานดันสะท้อนไปทั้งห้องอาบน้ำ ยื้อกายโย้เพียงไม่นานอชิรัญก็ปลดปล่อยออกมาเป็นครั้งที่สาม กายบางสั่นสะท้านเรี่ยวแรงหดหายคล้ายถูกสูบ ยังดีที่อามันต์คว้าเอวไว้ได้ทันไม่อย่างนั้นคงลงไปนั่งซบพื้นอย่างแน่นอน

พรึบ! จับร่างบางหันกลับ กระชับกอดแล้วยกอุ้มขึ้น ทำขาเรียวตวัดเกี่ยวเอวสอบโดยอัตโนมัติ

อามันต์สาวรูดแก่นกายสองสามครั้ง แล้วก็จ่อเข้ากับช่องทางด้านหลังอีกครั้ง แล้วปล่อยน้ำหนักกายกดลงกลืนกินแก่นกายเชื่องช้าจนกระทั่งมิดด้าม แล้วเริ่มขยับกายสานจังหวะค้างคาให้กลับมาอีกครั้ง

ท่านี้อาจสร้างความลำบากสำหรับคู่รัก แต่อามันต์กลับไม่เป็นปัญหา ด้วยอชิรัญตัวเล็กบางและต่อให้อุ้มอย่างนี้สักหนึ่งชั่วโมงก็ยังสบายดี

“อ๊ะ อ๊ะ”

“อีกนิดรัญ” อามันต์ร้องบอกเสียงแหบพร่า โน้มกายสวนกายกระแทกขึ้นใส่จนกระทั่งมองเห็นปลายทางรำไร “อือ~” สุดท้ายเมื่อทนการตอดรัดไม่ไหวจึงปลดปล่อยออกมา

ท้องน้อยรู้สึกอุ่นวาบ จนอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นลูบ ...และเมื่ออชิรัญถูกปล่อยลง ก็พลันเข่าอ่อนทิ้งกายลงพื้นอย่างคนสิ้นแรง

ดวงตาคมมองคนเปลือยเปล่าอย่างพึงพอใจ เมื่อผิวกายขาวเนียนราวกับน้ำนมมาตอนนี้แดงก่ำราวกับกุ้งต้ม สองแก้มนวลขึ้นเลือดฝาดระเรื่อน่ารังแก ส่วนดวงตาก็ช่างหยาดเยิ้มฉ่ำวาวเพราะพิษรักนั่นยังไม่คลายลง

“ไปต่อที่เตียง”

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ฉากคัท ตอนที่2 (ท่านหมอมาเฟียฯ)

ฉากคัดตอนที่43 (ท่านหมอมาเฟียฯ)

ฉากคัทตอนที่76 (หวงไท่จื่อเฟยฯ)