兔妈妈(แม่กระต่าย)

 เรื่อง An Old Book  ไม่อาจลืมรัก เรียวแขนเล็ก สอดกอดคอหนารั้งใบหน้าให้แนบชิด แล้วเผยอริมฝีปากเล็กน้อยเปิดทางให้เรียวลิ้นหนาเข้ากวาดต้อนตักตวงความหวานที่ภายใน ...อามันต์ที่รู้ว่าภรรยายอมตามใจก็พลันกระชับกอดเอวบางรั้งร่างที่เปลือยเปล่าเข้ามาแนบชิด สองริมฝีปากดูดดึงแลกเปลี่ยนสัมผัสลึกซึ้งให้กันและกัน ส่วนมือหนาพลางออกลายไล้ลูบไปตามแผ่นหลังลงมาบนสะโพกกลม จากนั้นออกแรงขย้ำลงอย่างมันเขี้ยว พรึบ ! ฉับพลันร่างกายถูกยกขึ้นจนเท้าลอย เรียวขาขาวตวัดเกี่ยวเอวสอบตามสันชาตญาณ “อ๊ะ” ใบหน้าหวานเริ่มเหยเกบิดเบี้ยวเมื่อส่วนแข็งขืนกำลังดุนดันเข้าไป “...อื้อ” และเพียงกลืนกินเข้าไปจนมิดด้าม ความชาไร้แรงก็พลันทำมือไม้อ่อนจนอามันต์ต้องใช้ผนังช่วยพยุงน้ำหนักเอาไว้ แล้วเริ่มจัดท่าใหม่ให้มั่นคงขึ้น “อึก อื้อ” เอวสอบขยับถอยออกจนเกือบหลุดแล้วดันเข้าไปสุดจนมิดด้าม จังหวะเชื่องช้าสร้างความคุ้นชิน ก่อนจะเร็วขึ้นเรื่อยๆและคงไว้ที่จังหวะสม่ำเสมอ “...อื้อ มันจุก” “แต่รัญชอบไม่ใช่หรือยังไง” เพี๊ยะ มือบางฟาดเข้าที่ไหล่กว้างปรามคนลามก “...ทำร้ายร่างกายพี่แบบนี้ สมควรถูกลงโทษหรือเปล่า” “พี่สมควรโดน ต่า...

 เรื่อง An Old Book ไม่อาจลืมรัก ส่วนอามันต์ก็ยกยิ้มนิดอย่างพึงพอใจ มือหนาเริ่มออกลายลูบไล้สำรวจทั่วเรือนกายผ่านผ้าซาตินที่แสนลื่นมือ ก่อนซุกเข้าใต้เสื้อลูบเคล้นเอวบาง “...อึก อื้อ” จนเสียงหวานหลุดครางอื้ออึงในลำคอ และเมื่อสบโอกาสก็รุกโต้ตวัดเกี่ยวลิ้นเล็กตามแรงอารมณ์ที่กำลังทยานขึ้นสูง อาการมึนเมาที่มีก่อนหน้าเริ่มกระจายไปทุกอนูของร่างกาย ปลุกความกระหายอยากในตัวที่นอนนิ่งมานานนับ6ปีให้ตื่นขึ้น พานเปลี่ยนจูบที่หวานซึ้งเป็นรุนแรงและเร้าร้อน เหงื่อของอามันต์เริ่มซึมประปรายตากรอบหน้าเพราะความตื่นเต้น ส่วนอชิราเริ่มรู้สึกได้ถึงความร้อนระอุจากภายในที่กำลังประทุขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความโหยหาเจือปนด้วยความคิดถึงผุดออกมาไม่ต่างจากคนตัวสูง “อึก” ก่อนจะขาดใจเพราะจูบ อามันต์ก็ผละริมฝีปากออกมาแล้วมาซุกไซ้ที่ลำคอระหง ขบเม้นทั่วตารางผิว ทิ้งรอยแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้มากมาย และยิ่งจุดไหนมีกลิ่นหอมละมุนลอยอบอวนอยู่มาก ยิ่งบอบช้ำหนักหนาน่าเวทนานัก ส่วนคนใต้ร่างนอนหอบหายใจถี่ จนมือบางคว้าจิกไหล่หนาหาที่ยึด เนิ่นนานกว่าจะผละใบหน้าออกจากซอกคอระหง นัยน์ตาคมมองผลงานที่ประปรายตามคอขาว ก่อนจ...